Kömür Oldu Bedenim Şiiri - Yüksel Ağalar

Ölümü yaşadım canlı canlı yeraltında
Ölümün sert sesini duydum kulaklarımla
Hakkınızı helal edin gelemem ey dostlar!
Ölümü bekliyorum çaresiz ben yeraltında.

Dua dua üstüne, havasız, susuz bekledim
Kalmadı ölümü beklemekten başka ümidim
Maden sıcağında, ölüm kucağında üşüdüm
Kömür bitmeden bitti ne kısaymış ömrüm.

Kömür karası, ölüm korkusu girdi gözlerime
Hıçkırıklar takıldı bitmeyen şen sözlerime
Ben ne derim şimdi evimde bekleyenlerime
Eyvah ömrüm bitti, kavuşamadan emellerime.

Affet Rabbim günahlarımı, kabul olsun tövbem
Yeraltında göremedim güneşi, kadermiş o gecem
Ayaklarım battı çamura, kirli suda boğuldum
Temiz suyla yıkasınlar, ben şimdi kömür oldum.

Laflar edilip, gözyaşı dökülecek ardımdan
Mezarım süslü olsun bulun en iyi ustalardan
Giden geri gelir mi hiç girdiği mezardan?
Ben hesap verirken, ne haber hesapsızlardan?

Bir çift sözüm var eşime, dostuma, evladıma:
‘Okuyup adam olun, canlı canlı girmeyin mezara’
Helal edin hakkınızı dostlar; ’ Kömür oldu bedenim’
Kömür edenler bilsin; İki yakanızda olacak ellerim…