Kömür Ocağı Ölüm Kucağı

Madende gedik var. Derin mi derin
Gece, gündüz ocak serin mi serin
Öyle bir yaşamki rezil mi rezil
Maden ocakların dibi depderin

Ölüm yuvalanmış, her yer viranlık
Kara kuyuların içi karanlık
Koparıp götürür maden ocağı
Madendeki canlar sanki kurbanlık

Ölüm var ucunda, batsın parası
Soğuk olur gece sabah arası
Güzel yüzlerdeki o siyahlıklar
Yüz karası değil, kömür karası

İşçiler indiler yerin altına
Kazma, kürek sesi var kuyularda
Yine metan gazı dolmuş her yere
Ölüm kol geziyor o ocaklarda

Kazmayı vurdukça kömürü söker
Çınlar kazma sesi, işçi ter döker
Ölen babalar var çocuklar öksüz
Tedbir alınmasa ocaklar çöker

Mehmet Çobanoğlu
19.10.2022
İstanbul