Kömür Mükellefiyeti Şiiri - Muharrem Akman

Kömür Mükellefiyeti

Sicim gibi uzanan kollarındaki avuçlarına
Üflesen yıkılacak bedenine
Bir uvuzdu sanki kazma kürek balta
Aklında maden kömürü gedikli başçavuş

Yağarsa yağmur kalır mı ekin yığının tarlada
Ne içer ne yersiniz koca kışta
Düşsem yatakkara mal melal açıkta kalsa
Aklında Zonguldak gedikli başçavuş

Mükellefiyet diye hüküm vermişler adımıza
Yazılacak köy köy bir kişi kalmayacasına
Rüya gibi duyduğu yeraltı kömür ocaklarında
Aklında gurbet,dedesinin dinmeyen öksürüğü

Sıra sıra dizilen kömür işçileri kuyu başında
Bagırıp çağırmalar sindirme korku gözdağı
Ne kadar çıkarsa o vardıya kömür dışarıya
Yarın ondan daha fazla,yarın daha fazla

Bitmiştir çoktan her acıktığında ağzına lokma
Yemek niyetine Malay bulgurdan çorba
Karışır kumanyaya ara sıra hayvan yemliği
Aklında dodurulacak küfeler,katır sırtında

Tükenir takat sabır,güç kuvvet,sağlık hep birlikte
Kaçıp gitmek gelir aklına şu koca dağlara
Yakalanmadan ulaşsa,köyüne bağına Barkına
Aklında ana ,bacı dokunurlarmış gururlarına.

Muharrem Akman 5/11/2018 Zonguldak