kömür madeninde bir kadın
erkekler de korkar mı?
Şimdiye kadar yaşananlardan çıkan istatistiklere göre deprem gibi felâketlerde kurtarılmaların yüzde doksan beşi mahalle sakinleri tarafından gerçekleştiriliyor. Başka bir yerden yardım gelene kadar en yakındaki komşu koşuyor imdada. O yüzden toplum genelinde düşündüğümüzde tek bir kişinin bilgilenmesinin bile hayati önemi var. Benim de bu konuda gerekli bilgileri edineceğim bir eğitim programına katılma sebebim buydu. İstanbul’da süren eğitimin son kademesi, Zonguldak’ta teorik ve pratik bölümün iç içe olacağı haftaydı.
Gece için sözleştiğimiz saatte, Ankara yolundaki Küçükyalı durağına gidip beklemeye başladım. Gelen minibüse bindiğimde içerisi oldukça karanlıktı. Gözlerim karanlığa alışıp da ekipten kimlerin katıldığını seçmeye başladığında, minibüste benden başka kadın olmadığını fark ettim. Olsun, bu sebeple pilavdan dönecek hâlim yok, minibüs de zaten çoktan yola koyulmuş durumda. Aslında İstanbul’daki eğitimlere bir arkadaşımla birlikte katılmıştık. Ve eğitime katılma kararı verirken, gerektiğinde bu tür uzak yerlere de birlikte gideriz, diye konuşmuştuk Ronin’le. Dolayısıyla şimdi de ilk iş olarak onu aradı gözlerim aralarında. Nerede olduğunu sorduğumdaysa, bir iki gün içinde bize katılacağını söylediler. Neyse ki Ronin’in arkadaşı olması bakımından Barış’ı biraz tanıyordum.
Tamamını Oku
Yazınızı tek seferde ve bir solukta okudum...İnanılmaz keyif aldım öykünüzü okumaktan...O kadar güzel bir dille ve akıcı anlatmışsınız ki, yazdıklarınızı film izler gibi ve hatta yer yer kendim yaşıyormuşçasına capcanlı hissettim...Ve yazınız bitene kadar, hatta bittikten sonra da yüzümdeki tebessümden kurtulamadım...Ayrıca bir kadın olarak da cesaretinize hayran kaldım...İçtenliğimle kutluyorum, hem cesaretinizi ,hem de bu harika paylaşımınızı...sevgimle,saygımla selamladım sizi...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta