Kömür karası, yüz değil

Katlanılır, risk de olsa ne edersin ekmek parası,
Ar etme sendeki yüz degil kömür karası.
Utanması gerekenler, can degil kârını düşünenler
Ateş düştüğü yeri yaktı, ferya yeri yürek yarası.

Çağ dışı yöntemle eşilen maden ocakları,
Rantçıların para ile dolsa da kucakları,
Dünya malına tapana bir çift sözüm var;
Körpe yetim, .. söndürdün pek çok ocakları…

Yarabbi, bir ceza verdin galiba hepimize,
Körpe yavrular yem edilir kârdan başka hâl bilmeze,
Sen bari sahip çık ya Rab kimsesiz ülkemize,
Bu bir kader mi? Asla göz ardı edilemez…

Ateş düştüğü yeri yakar, yananlar ağlar,
Para ve oy peşinde kosan acıdan ne anlar?
Soma gibi bu halktan yine de oy alırlar,
İpnoz ettikleri bu halk bir türlü ayılmaz…

Fıtratında ölüm var denilen kazançlar,
Bunu Türk maden ocaklarındakiler anlar,
Fıtratı ölüm olan işten para kazananlar,
Senin de ölü soyucusundan ne farkın var.
Rahmet, sabır dilemekten baska elimden başka bir şey gelmiyor. Ruhları şâd olsun.