Kömür Gözlüm
Dün gece...
Düngece seni özledim...
gözlerine bakmayı,ellerini tutmayı,sana seni seviyorum demeyi...
Seni özledim kömür gözlüm seni....
özlemin öyle yakıyorki içimi senle yaşamak varken sensiz olmak..
öyle acı veriyorki bana kömür gözlüm..
şuan ayrı şehirlerdeyiz ama biliyorumki sana olan sevdamın ateşi herşeyi hiçe sayıp seni bana getiriyor...
adeta bir rüyadayım...heryerde sen varsın..duvara bakıyorum sen...
sokağa bakıyorum sen..
suya bakıyorum sen..
anlayacağın; seni aklımdan çıkaramıyorum ki kömür gözlüm...
Ve işte son durağa geldik cümlenin bittiği kelimelerin kifayesiz kaldığı kalemin bile yazarken titrediği yere...
...ÖZLEM...Seni çok ama çok özlüyorum kömür gözlüm.......
Kayıt Tarihi : 2.2.2011 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Büşra Yıldız](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/02/komur-gozlum-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!