Kömür Gözlü Bacım Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Başı yıldızlara değen, bir can daha düştü toprağa
Düşen can Diyarbakır gülü, Fırat’ın serin suyu
İçimizi yakan sel gibi akan gözleri
Kışın kardelen
Bahar’da çiğdem
Yaz’ın begonya
Ölüme yürürken bile
Gülen
“Ölmekle kavga bitmez” diyen
Helin bacım
Özgürlük seninle anılacak
Ezgiler seninle söylenecek
Yoldaşların bir kızıl karanfil diktik başucuna
Tohum senle çimlenecek, kızıl güneş senle doğacak

Ey deniz, ey mavi yıldız, ey buram, buram gül kokan
Saçlarından yıldızlar, yüreğinden sevgi
Dilinden ezgiler dökülen
Helin bacı
Grup Yorum’un sol yanı
Ülkesine
Özgürlüğe sevdalı kadın
Gün
Tepeden tırnağa
Kızıla kesildi
Soluduğumuz her nefeste sen varsın
Çok değildi isteğin, sevdan yalnızca insanca yaşamaktı

Kavgasında yenilmeyen, yüreğiyle özgürlüğe koşan
İsmi ezgin ezgilerde inleyen
Ey kömür gözlü bacım
Hangi yürek dayanır
Ölümüne
O ölüm ki
Anadolu’yu
İstanbul’u yasa boğan
Grup Yorumu hıçkırılarla ağlatan
Yağız bir ata binip
Dur-durak demeden
Özgürlük için ölüme koşan
Ey devrimci Kürt kızı
Yüreği türkülerle özdeşleşen
Her zaman “Özgürlük gelmeden
Bu kavga bitmez” diyen bacı
Ey koca çınar! Bu halk unutmaz seni
Ey bedenini ölüm orucuna yatıran kadın, unutmayız seni

Mehmet Çobanoğlu
06.04.2020
İstanbul