Kömür gözlerin Şiiri - Hadi Kuranlıoğlu

Bak, yine kontrol etmeyi başaramadığım bir özlem anındayım;
ağrılı, sancılı, ürkek ve tedirgin
ve diz bağlarını çözen bir an…
İçimde; beynimin en ilkel yerlerinde,
en ilkel duygularımın delikanlı planlarını, içeriği önemli olmayan bir ideolojik şiddetle,
tanıdık yüzlerde resm etme depremini yaşıyorum.
Sabır diyorum,
sen diyorum,
ellerin diyorum.
Gözlerin diyorum! Gözlerin!