Kömür Şiiri - Akif Tütüncü

Kömür
Gözlerime bakmayın
Bu gün her zamankinden daha siyah
Daha katman acı
Kömür akıyor

,,,,,,,,,,,,,

Evlerimiz siyahtı
Gözlerimiz siyahtı
... Saçlarımız siyahtı

Kefenimiz beyaz
,,,,,,,,,,,,,

Maden ocaklarında siyah saçlar sarkıyor
Güzelliğine vurulan madenciler
Ölümüne âşık oluyor

,,,,,,,,,,,,,,,,

Kömür
Sizin sobanızda ateş
Bizim kapımızda ekmektir
,,,,,,,,,,,

Kömür
Sizin seçiminizde rüşvet
Sandığınızda oydur
Bizim çocuğumuza giysi
Tabutumuza çividir

,,,,,,,,,,,

Sobada çıkan is
Sizin kiriniz
Bizim terimizdir
,,,,,,,,,

Uzaktayım

Geçtim hayatınızdan

Aramızda
Bir parça kömür uzaklığı var
şimdi

yüreğimdeki yangın
Sobalarınızda yanacak

Benim içinde
Bir parça kestane atın sobanıza
...............

Sobanızda
Çıtır çıtır yanan
Benim bedenim
Siyah görüp te
Kömür mü sandınız
,,,,,,,,,,

Kelimelerimle sevişiyorum
Biliyorum bir gün
Hayırlı şiirlerim olacak

,,,,,,,

Kömür sobası
Üstünde ekmek pişirdiğim
Kokusu gitmiştir diye
Komşuyla bölüştüğüm
Bölüşümü öğrendiğim

Patates közlediğim
Kül olmanın değerini öğrendiğim

Dostun elini
Maşayla tutmam gerektiğini öğrendiğim
Ne kadar dikkat etsem de
Çocuk yanımla elimi yaktığım
Yanmayı öğrendiğim