Komünikasyon Şiiri - Münzevî Muhayyelât

hayat bol geldi daralttırdık basenlerinden
şimdi çok uzağız gsm operatörlerinden

sadakat rütbesinde eriyen mum demişti evliya
aynen öyle işte bizim aydınlığa katkımız

ben sana düzenli olarak ucu yakılmış nameler yollarken
sen düzenli biçimde yüzüme kapatıyordun hayatı
neyse ki artık mobilyalardan sormuyorlar
içimizde koşuşturup duran ergen tayları

sormadan edemeyeceğim
nedir bu ülke tamlamasının çekim eki
kutsal kitaplarla beslenememiş sıska domuzlar mı
yoksa cemil meriç körlüğü mü

cevabı sms yoluyla almak istiyorum
ben senden düzenli olarak bayılıyorum

dur harekete geçme
eylemsizlik de tepkiye dahil

gözünden uzak asyalı museviler geçiyor diye
görmezden gelemezsin liberal emperyalizmi
annesiz değil ki şu kuşlar ve dahi obama da

sırf deniz mavidir diye
kalbinden kuşları sürgün etmenin
hangi insafa sığar yanı vardır söyle bana

bu kış bu şehirde olacağım sanırım
renksiz ve bedduasız bir uyku bekliyor beni
gözümün önünde ezgisiz bakışlarıyla rahmini tekrarlayacak bazı kanserli kadınlar
itiraz etmiyorum
kabul ettim şuyuun vukuusunu

hurma dallarıyla değil de gül yırtıklarıyla ölürsem
kabrime bir tebbet okusun
içime şehir ışıklarıyla iki şeritten çizgiler çeken
sarı saçlı ve de yeşil gözlü kız çocukları
bir onlara
bir de Allah a bakarken kanlanmıyor gözlerim
çünkü

m.M..