Komşunun Kızı Şiiri - Mustafa Töngemen

Mazinin bağrında yatan günlerim,
Gözüme kan oldu, yastığa diken.
Bu saat aklıma düştü yeniden,
Mutluluk içinde batan günlerim.

Hatırlamıyorum ne yaz ne de kış.
Onunla bahardı, sarhoştu gece.
Havada donup da kalmış öylece,
Unutamadığım esrarlı bakış.

Gönül bahçesinden kopmuş bir lâle,
Gördüm ki o günkü kadar kırmızı.
Elinde sürahi komşunun kızı,
Bak suya gidiyor, düşmüş melâle.

Tutkun gözlerime bakarak dalgın,
Öldüren bir sesle ''Merhaba! '' derdi.
Ve kıskançlığıma isyan ederdi,
Sevgiyle gülerdi, aşkımdan yılgın.

Yolumuz ayrıldı, her şey düzeldi.
Şimdi düşünmeye bile kıyamam.
Yıllarca anlatsam tanımlayamam,
O öyle güzeldi, öyle güzeldi.