Kırk yıl önce idi şimdi de yeni
Yeni karşılaştık şimdi Melahat
Köyde evlerimiz kerpiçten idi
Onlarda yıkıldı uçtu Melahat
Köydeki eviniz yoldan tarafta
Duvarı örmüştü Muharrem usta
Oda rahmet oldu öbür dünyada
Bu dünyada kalan yoktur Melahat
Annen hapsimize sevgiyle baktı
Komşu hatırından izler bıraktı
Onurla gururla sevgi yarattı
Ne mutlu onlara şimdi Melahat
Gelin oldun gittin allı duvaklı
Mutlu yuva kurdun içi döş ekli
Sevgili eşin de şimdi rahmetli
Oda eceliyle gitti Melahat
Komşuluk hatırı sonsuza kadar
Ömürler gidiyor hep azar azar
Beş çocukla sana değmesin nazar
Sırası gelenler gider Melahat
Konya’ya gelince unutma bizi
Gönlünden çıkarma eşin Yılmaz’ı
Her namaz sonunda eyle niyazı
Duan kabul olsun senin Melahat
Taşdemir Hasan’dan sevgi selamlar
Sizleri görünce oldu bahtiyar
Sıladan dostlardan ne haberler var
Bayramınız kutlu olsun Melahat
10.10.2012
Hasan TaşdemirKayıt Tarihi : 22.10.2013 00:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Komşum Melahat, köyde kapı komşumdu. Bilmiyorum ama kırk yıl mı elli yıl mı oldu karşılaşamadık. O evlendi İskenderun'a gelin gitti. Bende memuriyetimden dolayı köyden ayrılmıştım.Çocukları olmuş koca koca adam olmuşlar. Hatta oğlunun biri de polis olmuş Konya'da görevli imişler. İskenderun'dan oğlunu ziyarete gelirken Ordaki akrabalarımdan telefonumu alırlar ve oğlu ile birlikte beni bulurlar. Bir gün kapı zili çalınır kapıyı açarız ki komşum Melahat buyur eder biraz sohbetten sonra fazla oturmadan kalkarlar. Bu ziyarete çok sevindim çok duygulandım. Elime kalemi aldım Komşum Melahat isimli şiirimi yazdım. Bu şiirimi kendisine ve çocuklarına hediye ediyorum. Saygı ve sevgilerimle.
![Hasan Taşdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/22/komsum-melahat.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!