Komşum Kızı Şiiri - Gürsoy Solmaz

Ta yıllar öncesi hatırımdasın
O taşlı yollardan gidiş gelişin
Şimdi hayalimin ortasındasın
İri gözlerinde tatlı gülüşün...
Kitaplar göğsünde dayalı halde
Bir yavru ceylanın ürkek halleri,
Siyah önlüğünün kemeri belde
Saçların kısaydı ve kahkülleri...
Körpedin tazeydin hatta nazenin,
Belki de çektiğin sevdalar vardı...
Komşu kızı bende resmin bu senin,
Kirpiklerin kaşlarınla ayardı...
O mahalle, o yokuştan inerken
Ve çıkarken, tek bir kelam etmedik
Aşk olsun yıllara hayal ederken,
Hala yüreğimiz geçmişle ezik...
Ve hala heyecan sinmiş gönlümüz,
O günlerin hayaliyle yanmakta...
Nerdeyse zamana kaldı öykümüz,
Anılar ard arda hüzün sunmakta...
Aşk olsun yıllara, komşu kızıma,
Aşk olsun gönlüme, vaz geçmez yine
Anılar koşmakla ermez hızıma,
Anılar gitmiyor bilmediğine...

**
İşte bende hâlâ bitmeyen heves
Komşum kızı, yüreğime ses ver ses...