Komşum ÇAM Ağacım... Şiiri - Fikret Turhan

yıl 2015
ay ocak
gün 12
adı da pazartesi
yer de Yalova...
öğleye kadar
öyle bir yağmur yağdı ki
sanki gök delindi....
öğlen sonrası
birdenbire kara döndü
bembeyaz ve
sessiz melodiler eşliğinde..
önce ağaçları
sonra boş arsaları
sonunda tüm yolları örtüverdi...
tam da
oturmuştum ki
ikindi namazımın farzına
bir çatırtıyla irkildim
dualar arasında...
penceremi
açıp baktığımda
komşum çam ağacının
en büyük dalı
yerde
karlar üstünde
karlar altında
upuzun yatmaktaydı...
camdan seyre daldım
doğanın doğaya
zalimliğini....
zaman neydi ki
hemen gelmişti
yatsı vakti...
tam da
kıblem yönündeydi
komşum çam ağacı
yine namazımın farzında
büyük bir gürültü ile korku
doldurdu yüreğimi...
sanki
yeniden
bir deprem oluyor gibiydi...
acı gerçeği öğrendim
soluk sokak lambaları ışığında
tipinin izin verdiği ölçüde
kıyamet kopmuştu
komşum çam ağacının
tam tepesinde
artık
bütün dalları
sarkmıştı karlar üstüne
karlar altında
neydi bu
doğanın
doğaya zulmü
insanlardan da önce...
bunu düşündüm
uykum gelinceye kadar
bütün gece...

Fikret Turhan-Yalova,
15.01.2015