Komşuluk Vardı Şiiri - Hayriye Aygül

Pişen yemek bize de düşerdi

Fatma Teyze masal anlatırken

Otururduk sessizce dizinin dibine,

Uyku zamanımız çoktan gelirdi ...

Bakkal amca güleryüzlü ihtiyardı

Bakmazdı boyumuza posumuza

Aldıklarımızı küçük deftere yazardı

Ay sonuna veresiye defteri boşalırdı

Annem erkenden kaldırırdı bizleri

Bir dilim yufka tas ayranla yedirirdi

Kalem,samanlı defter bez torba da

1956'dır köy okulu uzak mesafede

Köy çocukları yayan okul yolunda...

Köy çocukları korkusuz ve çevikti

Torbasında kara kalem silgi vardı

Parmakla defteri silmek yasak idi

Kalem açmak için aşırırdık jiletleri

Güzel yazı,çok okumaya doymazdık...

Köylerin halkı fakir, devlet fakirdi

Köy Enstitüleri aydınlık gelecekti

Öğretmenler her konuda becerikli

Köylerde ki aydınlamaya örnekti

Eğitim-öğretim tam bağımsızlıktı...

Eğitim ve öğretim tek kurtuluştu

Birleştirilmiş sınıf modeli uygundu

Köylüler işinde gücünde çalışırdı

Başlarken ülkede Aydınlanma Devri

Ülke halkı birlik beraberlik sergiledi...

Devlet planladı her şeyi incesiyle,

Halk kabullendi modeli tüm kalbiyle

Toplum bilgilenirken geniş yönüyle

Sevgi saygı hoşgörü bürüdü ülkeyi

Hakça paylaşım güldürdü yüzleri...

Dayanışma sergiledi Anadolu halkı,

Tarla ekildi,bellendi bağlar,boş kalmadı

Çiftçi karasaban ile ülkeye ekmek verdi

Fabrikalar kuruldu yerli malı doldu taştı

Senem yazarken bunları sıra sıra

Memleket düşmüş 21.asırda yokluğa

Halkçılığı böldüler parça parça ufağa

Biz demek unutuldu zengin çıktı sahaya...

Kayıt Tarihi : 23.7.2019 00:37:00