Komşuluk... Şiiri - Hasan Salih Küçük

Elinde çalı süpürge, sabah ezanla
Sokak süpürürdü, konu-komşular
Ya büyük bir tepsi, ya da kazanla
Yemek dağıtırdı, konu-komşular.

Fakiri hor görüp, eğlenmezlerdi
Ulu orta çıkıp ta, söylenmezlerdi
Yayayı geçmez atlı, ilerlemezdi
Haddini bilirdi, konu-komşular.

Garibi ve yetimi, görüp, gözeten
Her kime bir hâl olsa, elin uzatan
Attığın adımda, kusur bulmayan
Mazlum babasıydı, konu-komşular.

Allah rızası için, hâl ve hatırın sorar
Hasta ve yaşlıya, muhabbet duyar
Kibir, hasetten uzak, gayet can-ciğer
Doğru sözlü idi, konu-komşular.

Düğünde, cenazede, mübarek ayda
Yahut arefede, veyahutta bayramda
Kara-kışa inat, yürürlerdi bahara
Kardan beyaz idi, konu-komşular.