Ne zaman kapın çalınsa,
İşte o kahpe yine geldi diyordum.
Sevişmelerinizin çığlıklarını duyunca,
Onu öldüreceğimden değil.
Seni öldürmekten çok korkuyordum.
İtiraf ediyorum.
Seni seviyordum.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Ömrümüz öyle geçti.Uzaktan uzağa,göz ucuyla...
Hepsi,ne ne varsa içimizde kaldı...Şimdikiler çorap değiştirir gibi...Vallahi.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta