Komşu kızı zerrin - 2

ben ne yana dönsem
zerrin gelecek sanıyorum peşimden
taşınmıştık ve,
kurtulmuştum..bir ucundaydı lise Ankara nın
bahçelievler cumhuriyet lisesi
gençlik yıllarımın en güzel yeri
yeni arkadaşlarımla çok mutluydum
derslerim mükemmel gidiyor..fen alanında uçuyordum
teşekkür..takdir almaktı başarımın sonucu
kıpır kıpır kalbime gelen rüzgarlara mani olamadım
hülya en çok beğendiğim oldu
daha sonra nurcan yanımdan hiç ayrılmadı
kimse kırıp dkmüyor…kimse beni üzmüyordu
alışık değildim böylesi sevgilere
komşu kızı neler çektirmiş bana öyle
tuhaf giden bir şeyler var yine
unutmuştum…hem çoktan gitmişti aklımdan
silinmiş buharlaşmış tı zerrin gençlik sevdalarımdan.
ne güzelde başlamıştık 1969-1970 yılına
o kış Ankara kefeni giydi
kuru soğuk ve ayaz ve don ve kar…bunalttı
başının çaresine bakamayanlar yandı
okul gezilerinin birinde
cıvıl cıvıl gençlerdik Ürgüp te
başka liselerden öğrencilerle
biri var ki herkesin önünde
ne çok enerjisi var öyle
yaptıkları ile kendini fark ettirmekte
tanıdım tanıyamadım…bir yerlerden
şımarık mı şımarık geçilmiyor sesinden
bir komşu kızı vardı … böyle birinden..
güneş batımına dalmıştık..aklım çıkacaktı
zerrin..zerriiinn.. çağrışları yüzünden.
meğer o kızın adıymış rahatladım birden
güneş ılık ılık inerken yerine
mutlu bir gezi daha yaşamıştık güle eğlene
rüya mı görmüştüm ne..o kız sakın..
hayır hayır dedim yumdum gözlerimi yine
bırakmadı peşimi işte
içimde bir yerlerde kopan endişe
komşu kızı zerrin di…olabilir miydi.
çocukluk günlerimin pasaklı..huysuz zerrin i..
güzelleşmesi bu kadar olabilir miydi…

16.08.2005 / İstanbul
Mustafa kaya