benim hiç olmadı oyuncaklarım
komşu kızı zerrin inde
ben kağıttan kuyruk yapardım uçurtmama
zerrin yırtıp atardı
ben kuleler yapardım taşlardan
zerrin dağıtırdı aniden
beş taş oynamasını öğrettim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Yüreğinize sağlık,hikayesi çok güzel..
İ.Topyan
NE GÜZEL ANLATMIŞINIZ ÇOCUKLUGUNUZU VE ÇOCUKLUK ARKADAŞINIZI. GÜZEL GÜNLERDİ ONLAR GEÇİP GİTTİLER. BİLSE O ÇOCUKLUK ARKADASINIZ YILLAR SONRA KENDISINE ŞİİR YAZDIGINIZI NE KADAR MUTLU OLURDU. ICINIZDEKI ÇOCUK HEP YAŞASIN.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta