Komşu Kızı Azra Şiiri - Akın Korkmaz

Bir sepetin içinde
Gelmiştin o ilk gün
Kundaklar üstünde
Hiç görünmüyordu
Ne yüzün ne gözün

Tam uzayacakken saçların
Bir güzel kazımışlar
Seni erkek sanmıştım
Ah o kısacık saçlar
Meğer Azra’ymış adın

Öyle gür uzamış ki
O güzelim saçlar
Seni kucağıma aldım
Ne diye ağladın sanki
Gözünde ürkek yaşlar

Sonra kendin geldin
Tıpış tıpış kucağıma
Artık bizi tanıdın
Sevimli küçük afacan
Komşu kızı Azra

Dilinde uzadı saçların gibi
Adamın içini yumuşatan
Seni gidi saf dilli
Kabak çiçeği gibi açıldın
Bir daha hiç susmadan

Kapımızı yumruklaman yok mu?
Ayağında kocaman terlik
Biberin tuzun var mı komşu
Al hepsi senin olsun
Seni minik güzellik

Mahalledeki konseri
Nasıl da düğün sanmıştın
İlla gelin olacak değil ya
Çalacak diye davul zurna
Belki de sen haklıydın

Biliyor musun Azra
Benim de bir kızım olmalıydı
Belki de bir oğlum
Senin yaşlarında üstelik
Olmadı be yavrum
Nasip değilmiş
Nasip ne diyeceksin
İyisi mi boş ver
Nasıl olsa öğreneceksin

Sen bizim de kızımız sayılırsın
Adın herkesin dilinde
Biliyorum sen de farkındasın
Bir gün yolumuz ayrılır
Sen kocaman kız olursun
Tombik yanaklım
Bahtın açık olsun