Komşu kızı Şiiri - Dağlar Özügüç

Mahallede Arnavut kaldırımlı sokağın başından
Sinemaya gelenleri topuk seslerinden tanırdım
Tüm filmlerin kadrolarını bir bir sayardım
Avareliğim avantajım oldu sokakla barışık yaşardım
Mahallede her köşeyi bilirdim
Çöp bidonlarında ateşler yakardım
Yaktığımız ateşin kekremsi kokusu üzerimize sinerdi
Eve gelince anamız bizi banyoya zorlardı
Yıkanmayı fazla sevmezdik çoğu zaman kaçardık
Banyo dediğin bir soba bir kazan birde tabure
Çok depreşirsek tası kafamıza yerdik
Anam güzel kadındı ama kuralları vardı
Bizi önceden doyurur misafirlikte yedirmezdi
Sofraya davetlere izin vermez
Döner bize de her evde yemek yenmez derdi
Mahallenin büyüklerime hürmet isterdi
Yolda eli cebinde gezemezdik
Komşu kızı çok güzelde olsa sevemezdik
Bu yüzden mahallenin güzel kızlarını
Gözümüz yaşlı başkalarına kaptırdık
Biz de mecburen diğer kızlarla çıkardık