Komşu kızı Şiiri - Hakan Özüçelenk

Komşu kızı iyi ki varsın.
Sen bana çok iyi geliyordun.
Gülümsediğinde dünyam güzel.
Anılarım seninle hep özel.

Bir başkaydın sen, aşk idealim.
Sende her şey vardı sevgilim.
Karanlık dünyamın ışığı, perim.
Aşkı, sevilmeyi sende hissettim.

Ne kadar şanslıydım, sevdin.
Her gülümsemenle fethettin.
Her gördüğümde sevgi verdin.
Aşk nasıl olur gösterdin.

Sana borcum var aşktan yana.
Sana aşkım bitmiyor yana yana.
Her şey bitti umutlarım boşuna.
Daha çok söyleyeceğim var sana.

Bu kadar ilgine taş bile çatlardı.
Kim olsa bu güzelin önüne atlardı.
Bir daha böyle bir aşk yaşanmadı.
Ayrılık vakti geldi aşk geride kaldı.

Komşu kızı, İstanbul güzelli, dinle.
Aşkı ne güzel yaşadık seninle.
Aydınlattın dünyamı güzelliğinle.
Bu aşk artık kalbimde geldi dile.

Suçun yok, aşkını ışık gibi saçtın.
Beni bu aşkın çemberine aldın.
Varlığınla en güzel aşkı yaşattın.
Komşu kızı, unutulmamayı başardın.

Artık balkondan eğilip göremiyorum.
Seni yalnız anılarımda yaşıyorum.
Saf ve temiz aşkını özlüyorum.
Sana arzumu arzusuz hissediyorum.

.