Komşu Kızı Şiiri - İsmail Malatya

Komşumuzun kızıydın
Gönlümün yıldızıydın
Ne güzeldi gözlerin senin
Gamzen kalbime kurşundu
Buğday rengiydi tenin
Diz boyu yağardı kar
Buz keserdi ortalık
Evimizin tahta merdivenleri
Donardı alttan yukarı
Güneş doğar çatıdan kürürdü karı
Bitmek bilmezdi kış
Harman ayak izleriyle dolardı nakış nakış
O ayazda eritirdi yüreğimi
O aşk dolu bakış
Çiğdemler bürürdü; Armutluk'u, Çal'ı
Ve bahar gelirdi
Papatyalar dolardı ırmağın kenarları
Harman sen kokardı
Ya komşu kızı
Ya yüreğimin yıldızı
Ve ilk aşkımdın benim
Ve bundan haberin yoktu senin.