Yürür geçerdi başı önünde
Ama bir gün görüverdi
Sarı yazmalı komşu kızını
Şalvar giymiş baldırları sıvalı
Camları siliyordu nağme koşmalı;
Bir koşuda odasına vardı
Gün yanığı perdeleri sıyırdı
Fakat görüntü alamadı
Camlara yapışan kirden tozdan,
Camları billur yaptı içten dıştan
Cama yapışıp kaldı bizim oğlan;
Sokaktan geçen onu pencerede gördü
Mahalleli bunu komşu kızına yordu
Aldı başını yürüdü dedikodu
Kıza dediler, camgüzeli yosma
Oğlana dediler, cam macunu hovarda.
Gecikmedi toplandı ahlâk meclisi
Kuruldu üfürükten bir nikâh masası
İmam geldi besmeleyi bastı
Kurtuldu mahallenin namusu;
Lâkin kız ille de resmi nikâh dedi
Kendini gerdek odasına kilitledi
Oğlan ne etsin biçare kaldı
Sonunda kıydırdı resmi nikâhı
Onurlandı kadının fendi nâmı…
Kayıt Tarihi : 8.12.2015 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkür ederim. Beğenmeniz beni mutlu etti.
teşekkürler. harika bir yorum.
TÜM YORUMLAR (2)