Komşu Kızı..! Şiiri - Sevim Hakverir

Komşu kızı nevin.
Her balkona çıkışta,
Sırıtır bakardı bana.
Bundan cesaret alan ben.
Rastladım sokak başında.
Usulca selam verdim.
Ardından ‘nasılsınız’ dedim.
Baktı şöyle bir şaşkınca.
Sonra..!
İndirdi bir tokat suratıma.
Nasıl gözlerle bakakaldım.
Nevinin burnu havada,
Bakmadan yürüdü ardına.
Canım yandı anlamadım,
O zaman neden sırıtırdın?
Yine çıktı bir gün balkona.
Dilinde bir şarkı,
Sanırım bana.
Hoşgör sen affet gitsin aldırma.
Büyüklük sende kalsın sonunda.
Sen sarıl o sana sarılmazsa.
Sen unut o unutmazsa…