Komşu Kızı Şiiri - Osman Keziban

Uzaktaki tepeye çıksam
Ünleyerek el edip bağırsam
Sesimi duyar gelir mi bilmem?
Komşu kızı, komşu kızı

Yaram vardı saramadım
Günler, haftalar oldu göremedim
İsim verip, kimselere soramadım
Ne de olsa komşu kızı

Söyledim de sevdiğimi bilmedi
Tekrar ettim, inanıp da dinlemedi
Lal olsun, ağzım dilim
Daha demem komşu kızı

Yemin ettim dedi yalan
Ömrümü etti talan
Derdime dertler salan
Seni sevdim komşu kızı

Gitmiyor kulağımdan çığlığın, sesin
Unutmam seni, sen kalbimdesin
Duyuyorum yakından geliyor, nefesin
Komşu kızı, komşu kızı

Mevsim gelmiş, yaprak sararmış
Aşık komşusunu kime sorarmış
Yaş kemale ermiş, saçlar ağarmış
Komşu kızı, komşu kızı

Gül üstünde, eğlenmez arı
Ömrünü geçirdin sen zarı zarı
Şimdi yol üstüne kazdır mezarı
Komşu kızı, komşu kızı

24.01.1965/GÜZELOLUK