Komşu Kızı Şiiri - Kökeli Ozan

Dünya alem böyle bilsin,
Sen gönlümde esen yelsin.
Varsın sevdam dağlar delsin.
Özlüyorum komşu kızı.

Şu gönlümün neşesisin,
Hiç batmayan güneşisin,
Tek sahibi tek eşisin,
Seviyorum komşu kızı.

Gittin ellere yar oldun,
Yaktın içimde nar oldun,
Bitmez tükenmez har oldum.
Küle döndüm komşu kızı.

Çok ah çektik bile bile,
Yerdiler serdiler yere.
El dili lav, sönsün diye,
Lal-a döndük komşu kızı.

Sen kimin gülüsün gülü,
Sensiz geçirdim ömrümü.
Kapadım Aşka gönlümü,
Açılmıyor komşu kızı.

Üzüntümde kederimde,
Nedenimde sebebimde.
Tufan oldun kaderimde,
Kaçılmıyor komşu kızı.

Kökeli Ozan’ım sevdim,
Hiç dinmedi gönül fendim.
Ben bu Aşka ömür verdim,
Geçilmiyor komşu kızı.