Komşu Kızı Şiiri - Tayfun Bulut

Komşu Kızı

Dili bal gönlü hâr
Eşi bulunmaz yâr
Onsuz dağılmaz efkâr
Çok istedim de alamadım

Yüreği sevgi dolu narçiçeği
Gözleri gülen kar çiçeği
Yalnız kalbimin tek gerçeği
Çok sevdim de inandıramadım

Her zaman başımdadır yeri
Yaralı kalbim onun eseri
Dilimden düşmez aşk sözleri
Çok söyledim de duyuramadım

Karşı komşunun fettan kızı
Yüreğimde bıraktığı ince sızı
Öldürüyor beni cilvesi nazı
Çok çırpındım da yaranamadım

Kuş gibi özgür kanat çırpar
Bir edalı bakışı var herkesi yakar
Ona tutulanları peşine takar
Çok koştum da yakalayamadım

Gülünce gözlerinin içi güler
O severse içten yürekten sever
Gözü karadır ölüme bile gider
Çok bağlandım da tutunamadım

Kimseye benzemez eşi yoktur
Ben gibi peşinde olanlar çoktur
Yokluğu yüreğime saplanan oktur
Çok yandım da kandıramadım

Gitti bir çirkine gelin oldu
Gül gibi kızın rengi soldu
Sonunda kendine sevgili de buldu
Çok kıskandım da kınayamadım

Tayfunum en çok ona yanar
Yarası çok derin durmaz kanar
Yokluğunda bir tek onu anar
Çok söyledim de inandıramadım

Tayfun Bulut