Babalarımızdan çocukluğumuz da eskiden
Diyerek başlayan duyduğumuz hikayeler
Tatile veya bir yere giderken
Komşuya emanet edilirmiş evler
‘’Komşu bizim eve de göz-kulak ol’’ sözleri
Takvim yapraklarında kalmış / üzdü bizleri
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
