naftalinlenmiş yorganlar gibiyiz üst üste birlikte ve ayrı ayrı kalp atışlarının duruşunda şimdi kardan elleriyle sarılıp sıcağın boynuna serin ayrılıklar sipariş eden kor gözlüler bize yetişir şimdi tren kompartmanlarında sevişen iki hayta çocuk vardı bize yetişir
bir trende yolculuk eden iki hayta genç vardı biliyorum bundan çok önce bir zamandı bir duraktan diğerine durmadan öpmüşlerdi geceyi gece kendi örtüsüyle sarmıştı iki hayta genci bir ıslaktı gece terden bir ıslaktı gece kompartman yürüyordu terden bir hevesin içinden biliyorum
bir durakta ineceklerdi bir durak vardı gece bitince yetişeceklerdi bir uzun uzun uzuyordu gece öpüyorlardı boynunu ürkek tüyleri dağılıyordu gecenin karanlığa yürüyen kompartmanın içinden bir tren uzamasına benziyordu bu bir trenin yetişmesine benziyordu ter içinde ıslak
iki hayta genç vardı biri diğerine durmadan soluyordu saçları soluyordu gri bir yaşanmışlık oluyordu gri bir kompartman içine alıyordu griliği biri durmadan soluyordu yanakları buza kesiyordu pembeden buza dönüyordu buzdan griliği oluyordu öpüşünün biri soluyordu geceyi
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta