Kağıdı buruşturdum. Oysa üzerine tüm şiirlerimi yazmıştım. Bir anlık bunalım ile buruşturdum gitsin.
Azıcık üzüldüm sanırım. Başladım gülmeye. Bir taraftan da gözyaşlarım nazlanıyor. O vakit ne haldeyim bir bilseniz.
Kağıdı düzelteyim dedim. Düzelttim ve baktım yazılarıma. Her kelimesi yamuk yumuk. Çok komikti onları maymunlara benzettiğim an. Her biri maymun gibiydi.
Okudum ve yine ağladım. Görünüşü komik, taşıdığı duygular çok ağır. Buruşan kağıt, buruşan ve solan ben gibiydi. Dışarıdan komik, içi kan ağlayan...
29 Nisan 2004
Mustafa Halis DikmenKayıt Tarihi : 14.3.2011 19:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!