Komedya Şiiri - Mustafa Kadir Çelik

Söylemeliydik psikopat ruhlu zenginlere
Kasalarındaki akrebin birgün onları da zehirleyebileceğini
Yetimlere el uzatmadıkları zaman
Ve bilmeliydik
Bir güneş yılı sonunda
Bir şehrin kurtulabileceğini
Sigara paralarıyla.

Göz kapaklarımdan sarkan çapaklanmış tövbelerime isnat
Göbeğim nifak saçıyor etrafa
İçmde kıskanç bir melek var
Öldürün şeytanlarımı dostlar
Bu yangın beni baştan çıkartacak
Öldürün şeytanlarımı
İçimde dumansız bir ateş var.

Yeni bir can alsam aşk pazarından yeter mi aklanmaya
Ve yalınayak sürdürülen savaşlarda toprağa yetmeyen şehitleri
Maskelerle yapılan bir devrime denk tutmak!
Tamamen komedya.
Kim döndürdüyse beni iman ettiğim aşktan
Dualarımı kim bozduysa
Hoş bir fısıltıyla sesleniyor:
Dokunmayın şeytanlarıma!

Ve anlatmalıydık biz müslümanlar
Bir vakit içersinde kaç şeytana yoldaş olduğumuzu
İki secde arasında

Dokunmayın dedim
Dokunmayın
Komedya.