al işta..al işte
gel bize; karpuz dut ye enişte,
öncekiler bal yoğurt, yemiş,
bıktım ablalarımdan; ayrılmazlardı aynalardan..
yekten yoktan oldu, eh enişte,Aliş 'te..
oh1 oh! ..bana kaldı ayna da, ev de,..
bacılarım bir bir vardılar ele,
bir başıma prens kaldım evde..
bir elim balda,ama niçin bir elim işte! ?
Eyvah..! Amanın,Aman.!
Bulaşıklar bana kalmış..
aman, yaman derken;
ANNEM de kocaya vardı,
öğlen,akşam yemeğim oldu; erişte,,,
altını çizdim ve yazamayacağımı anladım(devamı var, ve acıktım..hoşça kalınız şim-- dilik)
Rıfat SevilgenKayıt Tarihi : 9.7.2008 21:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!