Komedia Al İşte(Aliş'te) -Devam

öğlen,akşam tek yemeğim oldu erişte,,,

gelip de ne var ne yok aldı icracılar,
ev gitti,evciler gitti..
elde avuçta,varım yoğum-evde- bir annem vardı;
o da kocaya vardı...
ya şimdi nem kaldı..?
zaten köşe- bucak arıyordu,beni alacaklılar;
bana,sonunda; TV'siz bir ÇANAK kaldı..
bir de duvarlarla konuşan bir ÇENE kaldı..

meğer ne depremler yaşamışım bir serzenişte,
var ya; şu ALİŞ ENİŞTE..!
AL SANA! ..AL İŞTE.!
BİLSEN BİLMEZSEN DE ARTIK KANAVİÇ İŞLE..

son eniştem olunca ALİŞ TE;
BAŞLIK PARASIZ kaçınca,en büyük ablam ALİŞ'E;
BU ÇOCUK BEDAVA çalışır; dediler sen,AL İŞE..!
kimsesiz kaldı,mecburdur,sen al, SAL İŞE,
Arasıra da; meraya sal işte..!
o şimdi; nalsız bir KARAKAÇANDIR;
ÇAK BİR NAL İŞTE...!

uçup gitti,sanki kuşlar gibi,
son umudum; evlilik sermayem,
bir ömür,eyvah..! bekar kaldım...
durup kaldım; 'İŞSİZ,AŞSIZ VE EŞSİZ'......