Ben başkalarının olmak istemediğini oldum.
Ben onların gitmekten korktukları yerlere gittim.
Onların yapamadıklarını yaptım!
Ve içine düştüğüm sonsuz yalnızlığı kabullendim!
Ama yılmadım!
Terörün kahpe yüzünü gördüm!
Korkunun çıldırtan soğuğunu hissettim!
Ve anlık sevinçlerin tadını çıkardım!
Ağladım, acı çektim, ümit ettim...
Bunların da ötesinde,
Başkalarının hayalini dahi kuramadığı,
Hayal kuranların, hatırlamak istemeyeceği an'lar yaşadım.
Son nefesimi verirken en azından,
Geçmişte yaşadıklarım,
Gözümün önünden geçerken,
Serdengeçmiş nice Yiğitle yazılan kahramanlıkları,
Kim olduğumu hatırladığımda,
Hatırlayıp onurlandığımda,
Geçmişimle gurur duyduğumu haykırabileceğim.
Komando Olmak Onurumdur...
Kayıt Tarihi : 8.3.2023 16:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!