Koma Beni Sensiz

Daha dün kucağında ninni dinlerdim
Gözlerim kapalı ama her şeyi görür seyrederdim
Kokun bana rehber olur; gelirdi dile
Şefkatin kalkanımdı en kötüye bile

Candı canımın içinde canın
Hayattı bana aldığın her nefesin
Ninniydi ağzından çıkan yumuşak sesin
Dünya içinde dünyaydın sıcacık kucağın

Selam verirken sabaha,yeni güne
Aldırmazdın soğuğa ve kara
Kalınca yalnız okurdun meydan dağa
Hep ileriye bakar gitmezdin düne

Kapılar kapandı yüzüme sessiz
Dünyam karadı seni öyle görünce
Döktüm gözyaşlarımı sana bakıp sinsice
Haykırdım sarılıp; koma beni sensiz

Değerini bilemedim sen varken
Alamadım bir dua o mübarek ağzından
Öpemedim doyasıya o pamuk yanağından
Sıkıntı verdim tam rahat rahata ererken

Ah anam anladım yalnızlığı ve acıyı
Yandı canım ama öğrendim çabayı
Kaldım kötüye karşı sipersiz
Ah anam ne yaparım ben bu dünyada sensiz.

(28/02/2007)