Koma beni bir başıma
Koma beni çiyanlarla,yılanlarla
Ben ki,
Anamdan doğduğum gibi
Üryan geldim,daldalandım sana
Ben ki,
Kuruyan çiçekleri yeşerttim
Çorak bağrımda
Ben ki,
Umut ördüm ilmek ilmek,
Yol yol sana...
Koma beni puştlarla
Koma beni namusssuzlarla
Yürek yareler içinde
Dil dünmüyor ki,
Son türküsünü söyleye...
İtler ulur,kapımın eşiğinde
Kulaklar biçare...
Koma beni halden bilmeze
Koma beni namerde...
Zaman hazin duvarlar örmüş çevreme
Mekan dipsiz,bucaksız kör kuyu...
Garip bir sessizlik
Garip bir sensizlik
Hakim bütün aleme
Koma beni sensiz
Koma beni biçare ölmeye...
Kayıt Tarihi : 25.6.2011 15:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!