Kolyem Şiiri - Ahmet Baygümüş

yine böyle bir geceydi
sabaha umut doğuran
durgun sığıntılarımın tek durağı
ve geleceğimin dizili olduğu kolyem
bir fırtına sonrasının sessizliğini yırtan bir çığlık
sebepsiz kopuş yaşandı o gece
kolyem koptu
anılarımın hatırlatıcısı
ağır kederlerimin taşıyıcısı
kimsesiz gecelerde dertleştiğim dert ortağım
inci kolyem
serpilen hayatımdı dağılan bu inci taneleri
çöl fırtınasına yakalanmış bir bedevi
vedasız terki-diyar eden sevgilim
taşıyamadı uzun ve ağır yükünü gecelerin
sonra anladımki kolyeme dizili olan hayatımmış
acımasız bu zaman denen incecik ipliğe dizili olan
kolyem
sen koptun ya
sanki hayat koptu
ve ben arasat'ta yıllarını bulmaya çalışan fani
adeta kıyametim koptu...

28 Kasım 2015