Koltukçu Şiiri - Reşat Eğritaş

Babasını astı oturduğu an
Köroğlu edasında kasılıp durur
Serçeden tırsıyor, kalktığı zaman
Pısırık odasında gezinip durur..

Aklınca Cennet'in temelin atmış
Bin türlü kitabın tozunu yutmuş
Delikli mangıra, ruhunu satmış
Soytarı sınıfında çağırıp durur.....

Ayak öpüp, baş eğer; erdem sanıyor
Güneş nereden doğar, birden dönüyor
Ne yazık ki böylesi kuldan sayılıyor
Merkepler ağılında bağırıp durur...