Hani evlerde vardır ya,
Renk renk, desen desen,
O marka,bu marka koltuklar.
Onlardan bahsetmiyorum.
Bir de makam koltukları vardır,
Dönerli, yaylı,en has deriden.
Nedendir bilinmez bir oturan,
Bir daha kalkmak istemez.
Ele geçirmek için o koltuğu,
Uğruna neleri feda etmezler,
Yukarıdakilere ne taklalar atarlar,
Ne sinsi planlar,ne tuzaklar kurarlar.
Ne cambazlıklar,ne dümenler,
Maskeler hazırlanır,iktidara göre.
Bizans oyunlarına taş çıkartırlar,
Bir ipte birden çok cambaz.
Oysa dostlarını,arkadaşlarını,
Ve dahası haysiyetlerini kaybederler.
Ve otururlar da o koltuklara,
Olurlar birer kukla.
Allahım,o koltuklara,
Layık olanları oturt.
Oturt da, biz de rahat edelim,
O güzelim koltuklar da...
Kayıt Tarihi : 25.10.2005 21:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)