Koltuk Sevdası Şiiri - Mahmut Çuhadar

Koltuk dedikleri sihirli nesne
Koltuğun sevdası candan öteymiş.
Cümle amir memur koltuğa teşne
Koltuğun sevdası candan öteymiş.

Çoğu deridendir kimi kumaştan
Yine arzulanır olsa da taştan
Piri faniyi de çıkarır baştan
Koltuğun sevdası candan öteymiş

Sıkıca bağlanır düğüm atılır
Koltuğa sarılıp öyle yatılır
Bu uğurda nice can dost satılır
Koltuğun sevdası candan öteymiş

Siyasetçi amir memur kapılır
Diz çökülür putlar gibi tapılır
Uğruna kanundan yoldan sapılır
Koltuğun sevdası candan öteymiş

Bazısını sekseninde azdırır
Kimini uğrunda candan bezdirir
Hiç utanmaz başı önde gezdirir
Koltuğun sevdası candan öteymiş

Liyakati bilmez aranır durur
Gönül tahtına da öyle kurulur
Kaybedince mahkemeden sorulur
Koltuğun sevdası candan öteymiş

İhaleyle para pulla satılmaz
Peşinde koşulur çoğu tutulmaz
Buz gibi bir şeydir sarıp yatılmaz
Koltuğun sevdası candan öteymiş

Rüsva eder, benzer kara sevdaya
Sırtlanıp da götürülmez ferdaya
Eskiyip atılır bir gün hurdaya
Koltuğun sevdası candan öteymiş

Mahmut dünya yalan makamla malla
Zengin yatla gider fukara salla
Sonunda mevkiin olur musalla
Koltuğun sevdası candan öteymiş

05.11.2010