O kadar rahat mı o koltuk bilmem
Kazara oturan bir daha kalkmaz
Belki de, kalkmayı ister de, her dem
Yapışkan misali, koltuk bırakmaz
Lüks bir lokantadan ucuz yemekli,
Seçil de bir dönem,kıyak emekli…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
O kadar rahat mı o koltuk bilmem
Kazara oturan bir daha kalkmaz
Belki de, kalkmayı ister de, her dem
Yapışkan misali, koltuk bırakmaz tebrikler Hasan Öztürk
Çok manidar ve ağlanası halimize atfedilen çok güzel dizeler.Yürekten kutluyorum.
eh işte hal bu vaziyet ortada..kararı siz verin der gibi.saygılar
İki yaka gelmez,küstür yan yana
Evde ekmek bekler çocuk ve ana
Kahve girmez oldu bizim fincana
Yoksa… memur grev diye,dayatmaz
Ne güzel anlatmışssınz perişen halimizi, bir de bu şiri bizim Maarif Vekaletine bir zahmet gönderseniz, tebrik ediyorum saygılarımla..
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta