Koltuk değneğim Şiiri - Yunus Isikoglu

Bir koltukdeğneğim vardı
Hep ona sarılır.hep ona dayanır,
Öyle yürürdüm.
Hep onunla gezerdim.
Benim bir parçamdı
Koltukdeğneğim
Benim kaderimdi.
Benim sevincim,
Neşem,
Mutluluğumdu,
Yaşama umudumdu.
Çaldılar...
Yokartık koltuk değneğim.
Yokartık benim parçam.
Ne istediniz?
Neden çaldınız yaşambağımı?
Sevincimi,mutluluğumu
Ben koltukdeğneğimi istiyorum
Verin benim parçamı
Ben onsuz yaşayamam.