Koltuğu kim sevmez ki Şiiri - Hadi Çağlar 2

Koltuğu kim sevmez ki
Oturmaya doyum olmaz
Hangi gönül sevmez ki
Koltukla oyun olmaz

Kaç kere git dediler
Kaç kere gitmem dedim
Ben onsuz olamam ki
Ona ömrümü verdim

İster sövsünler bana
İsterse kovsunlar beni
Asla vaz geçemem
O yandaşların eseri

Kaç kere git dediler
Kaç kere gitmem dedim
Ben onsuz olamam ki
Ona ömrümü verdim

Hayat onda güzeldir
Yalakalar sağ olsun
El öpenin çok olursa
Ahirete kadar oturursun

Kaç kere git dediler
Kaç kere gitmem dedim
Ben onsuz olamam ki
Ona ömrümü verdim

İşim gücüm onunla
Başkasını neylerim
Sevenler köle bana
Allahtan ne dilerim

Kaç kere git dediler
Kaç kere gitmem dedim
Ben onsuz olamam ki
Ona ömrümü verdim

Yıllarca hep bekledim
Koltuk kırmızı çizgim
Elime bir geçirdim ki
Orası benim yerim

Kaç kere git dediler
Kaç kere gitmem dedim
Ben onsuz olamam ki
Ona ömrümü verdim

Koltuğa göz dikenleri
Hiç acımadan harcadım
Yollarını ayırsalarda
Vallahi hiç umursamadım

Kaç kere git dediler
Kaç kere gitmem dedim
Ben onsuz olamam ki
Ona ömrümü verdim

El etek öpenim çok
Yan gelir yatarım
Her isteğimi yaparlar
Ben keyfime bakarım

Kaç kere git dediler
Kaç kere gitmem dedim
Ben onsuz olamam ki
Ona ömrümü verdim

Her şeyin önünü kestim
Çok şeyi de fes ettim
Gık bile diyemediler
Herkese resti çektim

Kaç kere git dediler
Kaç kere gitmem dedim
Ben onsuz olamam ki
Ona ömrümü verdim