Sarıldım gecenin duygulu kollarına
yeniledim bilinç düzeyimi
tutundum dallarına gecenin
haykırdım avazım çıktığı kadar
neler gördüm neler göreceğim
nerden geldim nereye gideceğim
gecenin koynundayım
gökte yıldız
yerde gece
denizde yakamozların ışıltısıdır belleğimi susturan
Oysa benim yangınlarım tutuşmuş
alazlanıp gökyüzüne yalınmaktayım
tutmayın beni gecenin kolları
yıldızların kılavuzluğunda
yol almadayım
ve bütün şehir
suskunluğa bürünmüş
sağır, kör ve belleksiz
bir ben ayaktayım
yıldızlar ışımakta
ay yarı geceden batmış
yakamozlar yanıp yanıp sönmede
ağlayasım gelir gecenin bu saatinde
ve hıçkırıklara boğulurum
deniz taştı taşacak
nehirler dergahından çıkmış
üstüme üstüme gelmedeler
sarıldım bütün gücümle
gecenin duygulu kollarına
ağladıkça yıldızlar kaymada birer birer
bilinç düzeyim yenilenmede
avazım çıktığı kadar bağırıyorum
gece, deniz ve ben
suskunlardayız
vurgunlardayız
gökten uzak
yere yakın
bağırmadayım yine
tutmayın beni yıldızlar
aç kollarını gecem
bir başıma kalmalıyım
bilinç düzeyimle
bilenmeliyim
ve örse vurulan çekiç gibi
vurmalıyım belleğime
ki açılsın artık gecenin kolları
düşsün yıldızlar teker teker
benim yanmalarım tutmadan
bir başıma kalmalıyım
ömrümü çalan zamandan
ayrılmalıyım
ölüm yaklaştığında
02.05.2008/OLTU
Ruhi HatunoğluKayıt Tarihi : 2.5.2008 21:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!