Kollarıma Şiiri - Eyüp Taşova

Hasret çökmüş kollarıma
Tuzaklar kurulmuş yollarıma
Elimde mendil, gözümde yaş
Kimseler uğramaz oldu yanlarıma

Baharım gelip, Çiçek açmıştı.
Gülüyor güneş gözlüm, kış kaçmıştı
Minicik yürekler, hayallerde taçlaşmıştı
Hileli hasret, buzdağı olup çöktü kollarıma

Yıllar var ki, seraplaşıp dikildikçe yollarımda
Bin bir kez artar hasret, donarım ağustos ayında
Cenneti ala çöktü sanır da, kollarıma
Bir başkalaşım yaşanır o an, tüm damarlarımda

Geçip gider yıllar hasrete mahkûm sellercesine
Yaşadıkça kürek mahkûmu, el âlem ellercesine
Gözyaşlı, gönül yaşlı uzayıp giden yıllarcasına
Uçup gidiyor ahu vahlar, acı esen yellercesine

Eyüp’üm nedir derdin
Ortamı çok mu gerdin
Kim bilir ki, kimin derdin
Hayat gemisi, kürekle bindi kollarıma.