Kollarıma gir, Ellerimden tut,Gözlerimde ...

Şimdi başladı
öylesine gidiyor...
kollarım gidiyor
gözlerim yürüyor
bir heyecan savruluyor derinlikler paradoksunda
bir yokoluş başlıyor anti parantez dozunda
kollarıma gir,ellerimden tut ne olur...
gözlerimde kal,aydınlık gül damlalarıyla.

Devam ediyor
tarihe kuruluyor
inceden patiska yollarda dertleniyor
kaldırımlara çarpıyor
gençlikler eskitiyor
senin o masum cana yakın hallerin
kumru güzelliğinde benliğin
yorgunluğumu bastıran dillerin...
gir desem kollarıma
ellerimden tut desem
beni kendinde
kendinide bende unut desem
koşarmısın bulutlardan sıyrılıpta varlığıma
kateder misin en sarp yolları...
diğer yıldızlardan vazgeçebilirmisin,benim için
fedakarlığın en deruni muamma sularında

Hiç bitmiyor
kollarım alevleniyor
ellerimde ellerinin sıcak kalp atışları
tansiyonlanıyor,bir çekap başlıyor
her atışta seviyor
her çarpıntı biliyor
kollarım kenetleniyor
sevdiğim halleniyor
gözlerim seyiriyor
her seyirişte seviyor
her adımda biliyor.

Kollarıma gir
Ellerimden tut ne olur
gözlerimde yürü gözlerinden yollarda
her halinde bir gül doğar
her halinde bir gün batar
sıyrılıpta diğer gözlerden
yalnız bana bak bir magmanın eşiğinden
uzak durma sakın
ihtiyacım var sana
her bakışta biliyor
her bakışta seviyor

27,12,2005