Kölgəmi tapdayan ayaq izisən,
Ya mən qıraq durum, ya da sən çəkil.
Sən mənim Ayımın oyaq üzüsən,
Ya mən rəsm olum, ya da sən şəkil.
Aldığım zərbələr göyərmir nədən,
Elə diş-diş olub batır sinəmə.
Ümidlər gözümə heç dəymir nədən,
Eləcə kül olub yatır sinəmə.
Dolaşıq fikirlər didir bağrımı,
Üzüm günəşədir, küləyə deyil.
İlahi, sən götür könül ağrımı,
Haqsız söz ox olub ürəyə dəyir.
Elə itirmişəm indi özümü,
Ayağım hardadır, başım hardadır.
Qarışdır od alsın, dindir közümü
Bilmirəm gözümün yaşı hardadır.
Düşərək ocağın üstünə bəlkə,
Qəfildən diksinib “cız” edəcəkdir.
Bilirsən, salmaram tüstünə kölgə,
Ətiri qəlbimi buz edəcəkdir.
11.11.2017
Kayıt Tarihi : 29.4.2018 16:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/29/kolgemi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!