Köleyim Sanki Şiiri - İlhan Taşdelen

Bazen soruyorum kendi kendime
Sevmek te neymiş benim neyime
Gönül vermişim sahte birine
O na eğlence köleyim sanki

Hüsrana uğradi benim sevgim
Çileyle yaşarken büyüdü derdim
Yıllar geçtikçe huyunu bildim
O na eğlence köleyim sanki

Arzu etmedigim hayat buydu
Kırk dereden aşıp beni buldu
Nasıl biter bilmem bu ömrün sonu
O na eğlence köleyim sanki

Umutlarımı yere sererek
Koştum peşinden umut diyerek
Sabır çektim bu son diyerek
O na eğlence köleyim sanki

Alacagim ondan gonlümü geri
Uğruna aldım tarifsiz derdi
Düçürdü yine seviyesini
O na eğlence köleyim sanki

Ibret olsun dostlarım asklar ibret
Sevgiler oluyor sonradan nefret
Çıkıyor karşına böyle felaket
O na eğlence köleyim sanki