Kölesiyim ben Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Sorman bana neden, mecnunum böyle,
Bir çift ela gözün kölesiyim ben.
Beni ta kalbimden vuranı söyle,
Ümitvar bir sözün kölesiyim ben.

Tarife ne hacet, bir afet yosma,
Bağlandı kalbimde mutena kısma.
Ay yüzlü meleğim, suratın asma,
Mütebessim yüzün kölesiyim ben.

Kadının varlığı, aşkın güzeli
Güzellik belki de onun özeli.
Ben se yanmaktayım zaten ezeli
Ezeldeki köz'ün kölesiyim ben.

Yaşlanıyor insan, sonra ölüyor
Bilinmez bir anda tarih oluyor.
Bakıyorsun aşkı taze kalıyor
Tazedeki öz'ün kölesiyim ben.

Aşk beni bağrına alsın,saklasın
Veya fidanında gülü koklasın.
Durmuşoğlum naz'ı aşk yasaklasın
Yasaktaki naz'ın kölesiyim ben.